carrúciu 2 , nm: carrutzu 1 Definizione carruledhu a bàtoro peis apertos e cun is orrodas, ue si ponet su pipiu imparandho a camminare; genia de carritu cun d-un'orroda ananti, duos peis e duos bratzos, de pigare a manos, po carrare cosa, mescamente in trebballos de maistos de muru; orrugu de linna grussu e curtzu ischeadu prus fine in mesu de dhue pòdere imbodhigare filu; cadhinu, cricu, carritu po giogare / carrúcius isbiollaus = itl. carrïòle sgangherate Sinonimi e contrari carriola / arrochetu, carruledhu, lòtoro, ródulu, rudhurinu Terminologia scientifica mrd, ggs. Etimo itl., ctl. carruccio, carrucho Traduzioni Francese brouette Inglese wheelbarrow Spagnolo carretilla (f) Italiano carrïòla Tedesco Schubkarren.

«« Cerca di nuovo